Osoby niepełnosprawne ruchowo napotykają na wiele barier i problemów zarówno w pracy zawodowej, jak i podczas korzystania z usług i instytucji, które są powszechnie dostępne dla osób pełnosprawnych. Te bariery mogą mieć charakter fizyczny, instytucjonalny, społeczny czy psychiczny, a ich skutki odczuwane są przez osoby niepełnosprawne na co dzień.
Bariery fizyczne to najbardziej oczywiste utrudnienia, na które natrafiają osoby niepełnosprawne ruchowo. Wiele budynków i miejsc pracy nie jest przystosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową. Brak odpowiedniego dostępu, takiego jak rampy dla wózków inwalidzkich, windy, przystosowane toalety czy odpowiednio szerokie drzwi i korytarze, może utrudniać lub wręcz uniemożliwiać korzystanie z tych miejsc. Podobnie jest z publicznymi instytucjami, takimi jak banki, urzędy, szkoły, czy miejsca kultury i rozrywki.
Bariery instytucjonalne związane są z przepisami prawnymi, regulacjami i praktykami, które utrudniają pełne uczestnictwo osób niepełnosprawnych w życiu zawodowym i społecznym. Chociaż wiele krajów ma przepisy mające na celu ochronę praw osób niepełnosprawnych i zapewnienie równego dostępu do miejsc pracy, usług i instytucji, w praktyce często brakuje skutecznej egzekucji tych praw.
Bariery społeczne wynikają z negatywnych postaw, uprzedzeń i stereotypów wobec osób niepełnosprawnych. Te postawy mogą wpływać na sposób, w jaki osoby niepełnosprawne są traktowane w miejscu pracy, jakie mają szanse na zatrudnienie czy awans, a także na to, jak są postrzegane i traktowane przez społeczeństwo. Przykładowo, pracodawcy mogą nie chcieć zatrudniać osób niepełnosprawnych z obawy przed dodatkowymi kosztami, pracownicy mogą ich unikać, a społeczeństwo może nie uznawać ich za pełnoprawnych członków społeczności.
Bariery psychiczne są związane z samopoczuciem i percepcją siebie przez osoby niepełnosprawne. Często zmagają się one z niską samooceną, poczuciem wykluczenia czy brakiem pewności siebie, co może utrudniać im aktywne poszukiwanie pracy czy korzystanie z usług i instytucji.
Wielu z tych problemów można by rozwiązać poprzez lepszą edukację społeczeństwa na temat niepełnosprawności, zmianę postaw, a także poprzez stosowanie rozwiązań uniwersalnego projektowania, które uwzględniają potrzeby wszystkich użytkowników, niezależnie od ich zdolności fizycznych. Wymaga to jednak zaangażowania ze strony decydentów, pracodawców, projektantów, ale też całego społeczeństwa.